21 augustus 2018: Vanochtend waren we op tijd klaar voor vertrek. Het ontbijt bij Yvon aan de keukentafel was zo gezellig dat we toch weer na tienen zijn vertrokken. We hadden het er graag voor over. 

Om van Brabant naar Zeeuws Vlaanderen te komen zijn er diverse opties. Omdat we een dag van tevoren pas plannen en dit op onze 5 inch telefoonschermpjes een enorme uitdaging zou worden hebben we de hulptroepen thuis ingeschakeld om e.e.a. op te zoeken (Dank Petra!). We konden via Zuid Beveland door de Westerschelde-tunnel, via Antwerpen door de Sint-Anna(fiets)tunnel onder de Schelde door, of met een pontje over de Schelde. De laatste optie viel af. Want, zoals Joris met een zuidelijk accent zou zeggen: “maar die was nie”!

De Zuid Beveland optie zouden we waarschijnlijk hebben gedaan als ze die tunnel een stuk oostelijker hadden uitgegraven. Het werd dus Antwerpen! Sowieso leuk, we hadden immers nog nooit ‘getunnelfietst’. 

We besloten de meest gunstige lijn richting Antwerpen te zoeken en vonden deze over ‘het jaagpad’ langs het Kempisch kanaal. Jaagpaden werden vroeger gebruikt om schepen vooruit te trekken m.b.v. mens- en/of paardenkracht. Veel jaagpaden in deze omgeving worden tot fietspaden gemaakt. Ideaal. Stilzwijgend het grootste deel gefietst. Gewoon doorpezen. Schoot enorm op.

In Deurne wederom naar de fietsenmaker (iBike), ik wordt inmiddels al twee dagen geplaagd door een hinderlijke ‘tik’ bij iedere rondgang van de pedalen. En ik kan nu eenmaal heel slecht tegen onnodige bijgeluiden! Ik ben er inmiddels achter dat de pedalen de oorzaak zijn. De fietsenmaker is behulpzaam en biedt aan eerst de pedalen te smeren en dan pas te kijken of vervanging nodig is. En dat blijkt niet zo te zijn! Beetje olie erbij, klaar. Kosten weer nul! (Jaja, Johan uit Gennep). Hij wenst ons een goede voortzetting van onze tocht en ik vraag me af of het wel zo slim is geweest mijn flesje WD40 mee naar huis te sturen.

Afijn, Antwerpen in zicht! En ja, mooie gebouwen, gezellige terassen enz, dus de tijd, die bestaat weer even niet.  Het even bijzondere als mooie 16e eeuwse Stadhuis van Antwerpen aan de Grote Markt bekijken ging niet echt. Ook deze was, net als de Vrijthof in Maastricht, wegens verbouwing volledig ingepakt. Laat de kadootjes vanaf nu maar achterwege, ik zie het liever zonder verpakking! Uiteindelijk door de Sint-Annatunnel onder de Schelde door. Een hele toer met de MTB op een 5 meter hoge (niet lange hè, hoge!) roltrap. Als een kind die voor het eerst een roltrap opstapt! Opstappen, voorrem inknijpen, wiel kwartslag draaien, oke dat lukte. En dan ineens gaat de achterkant van je fiets 45 graden omhoog. In gedachten zag ik mijn fiets al 5 meter van de roltrap naar beneden lazeren. Tuurlijk was er ook een fietslift, maar de roltrap hadden we nu eenmaal nog nooit gedaan, dus die moest eerst. Dank aan de behulpzame Belg die ons wegwijs maakte in het “hoejejefietsopderoltrapplaatstalvorensjedefietstunnelingaat” verhaal.

Eenmaal door de fietstunnel (en nu met de lift omhoog, één keer roltrap was genoeg) hebben we in het aangelegen parkje op een bankje in de schaduw van een grote boom onze meegenomen broodjes en onderweg gekochte appels verorberd (Moet wel mijn bijnaam eer aan blijven doen natuurlijk, ook nu). Met op de voorgrond De Schelde en daarboven het uitzicht op de Antwerpse skyline, met als hoog(s)tepunt de toren van de Lievevrouwe Kathedraal. Genieten!

Er wordt gezegd dat in een stad alles sneller gaat dan op het platteland. Nou, ik kan jullie vezekeren, dat geldt zeker niet voor het fietsen. Stoplichten, wegopbrekingen, plotseling verdwijnende fietspaden, druk verkeer (wat nou verkeersregels) zijn daar de oorzaak van. Geleid door de uitstekende Belgische wegbewijzering fietsten we sterk heuvelafwaarts een tunnel in. Bleek de Waaslandtunnel te zijn (konijnenpijp in de volksmond). De op een na langste autotunnel in Belgiê. Juist! Autotunnel! Vriendelijk getoeter en met hun wijsvinger op hun voorhoofd tikkende automobilisten lieten ons zo op gepaste wijze weten dat een andere optie waarschijnlijk beter zou zijn. We hebben dat advies maar opgevolgd door om te draaien en te voet de tunnelingang uitgelopen. Erg? Nou nee! Wel ongemakkelijk. Ik herinner me een vakantie in Zuid Frankrijk waar ik (ergens in de 90’s) met Gerlinde in onze Opel Kadett in Nice bijna een fietstunnel inreed. Had ik geen noodstop gemaakt dan was de Opel zijn oortjes kwijt geweest en zouden we in de tunnel klem hebben gezeten. Dat was erger. 

Na een bak koffie bij bloembinderij Stefanie in Koewacht (De Zeeuwse variant van ‘Hof van Sellingen’ zeg maar) komen we aan in Westdorpe. Gelukkig nog maar 1 km. Is er een wegafsluiting waardoor we een bonus krijgen van ruim 10 km. Zaten billen en benen niet meer op te wachten!!

Ons overnachtingsplaats blijkt een garage te zijn met 2 aparte kamers erboven. Eenvoudig maar heel sfeervol en doeltreffend! We zijn te gast bij de familie Zijleman. Twee mensen met het hart op de goede plek. Naast hun 5 kinderen hebben ze de afgelopen 20 jaar ook pleegkinderen in huis gehad. 

Ze kwamen nu net terug van vakantie uit Frankrijk en toen we aangaven dat we voor het ontbijt meer van de kaas dan van het vlees waren moesten we beloven morgenochtend alle soorten kaas die voorgezet werd te proeven…. dat hebben we beloofd, proeven kan altijd toch? 

‘S avonds zijn we nog even naar het plaatselijk dorpscafé geweest voor een biertje en even rustig zitten. Een echte dorpskroeg nog, inclusief waard met baard! Voor wie het wat lijkt een dorpskroeg in Zeeuws-Vlaanderen te runnen, hij staat te koop vernamen we van de eigenaren. ‘Het oude raadhuis’ in Westdorpe. Zoek het maar op.  Het werd een kort gesprek want in de ruimte naast de kroeg (nou ja naast, er was een harmonicawand dichtgezet) werd druk geoefend door het Zeeuwse equivalent van Jeduthun voor het aankomende oktoberfest. We hebben ons biertje maar meegenomen. Niet dat het niet mooi was hoor 😬 dames (Petra en Gerlinde), MAAR HET WAS NOGAL HARD!

Daarna tijdens het schrijven van het blog als een blok in slaap gevallen, het houdt een keer op. Dus vandaar pas nu geplaatst. 

Route: België: Meer, St-Lenaarts, St-Job-in-‘t-Goor, schoten, Deurne, Antwerpen, Zwijndrecht, Beveren, De Klinge; Nederland: Clinge, Heikant, Koewacht, Zuiddorpe, Westdorpe.