22 augustus 2018:

De ochtend begonnen als beloofd met het proeven van de verschillende kazen (6 stuks maar liefst). Ik moet zeggen, heerlijk! De favoriet van onze gastheer leek op stopverf. Ook de geur vond ik aardig in die buurt komen. Het was een kaas die eenmaal in de mond een smaakexplosie zou geven en daarvan was niets gelogen! Ik bedoel, ook een flinke scheet geeft een geurexplosie, maar dat wil nog niet zeggen dat het per definitie een fijne ervaring is. Smaken verschillen. Gelukkig maar. De overige kaassoorten: schapenkaas, geitenkaas en koeienkaas (blijf het raar vinden, die ‘n’ ertussen) waren heerlijk. 

We sprongen weer op de fiets richting Vrouwenpolder. Een flinke tocht van ongeveer 130 km. In Philippine werden de voorbereidingen voor het mosselfeest van komende zaterdag getroffen. Maar eens navragen aan een inwoner wat dat nu inhield. In eigen dialect vertelde de aangesproken oude man dat “zenallemoal rommel an denstraat zettenhè (rommelmarkt dus) en dan veel, heel veel mosselen èèt’nhè.” Wij besloten verder te gaan en zaterdag niet af te wachten! Fijn feest toegewenst Philippijnen! (Of Philippinenaren…)

Zeeuws Vlaanderen heeft niet echt een afwisselend landschap. Stilzwijgend fietsend langs een van de vele enorme lange rechte fietspaden, kwam die opeens keihard binnen!! Precies een maand na het overlijden van ma realiseer je je ineens dat ze er echt niet meer is en dat ik ons avontuur niet met haar kan delen. Allerlei mooie herinneringen kwamen boven. En ik weet het, iedereen maakt het een keer mee en het hoort erbjj, maar deze moeder was toevallig wel van mij. Het was er een goede plek voor. Zeeland is tenslotte van het zoute water😊👍🏻

We kwamen aan in Eede. De meest zuidwestelijke plaats van Nederland. De plaats waarin koningin Wilhelmina op 13 maart 1945 Nederland weer binnen kwam in een gepantserd voertuig. Een monument in Eede houdt deze herinnering levend. Ik wist het niet, nooit te oud om te leren. 

Vanuit Eede gingen we richting Sluis, een prachtige toeristische plaats in Zeeuws Vlaanderen. Ik ben ooit eerder in Sluis geweest (eind jaren 90), met onze Zeeuwse vrienden Remco en Carla. Om de 15 meter zat toen een speelgoedwinkel. Voor volwassenen wel te verstaan. Hadden ze namelijk in België niet, dus die kwamen massaal naar Sluis. En handel is handel, ook in Sluis. Inmiddels mogen de Belgen kennelijk ook, want van dat beeld was niets terug te zien. 

Bij Cadzand bereikten we de kust, de Zeeuwse kust!! Waar de mensen onbewust zin in mosselfeesten krijgen! Maar dat lukt ook prima zonder kust, vraag het maar aan Philippezen!

Via het veer van Breskens hebben we de oversteek gemaakt naar Vlissingen (Walcheren). We zijn verbaasd over het enorme verschil met Zeeuws Vlaanderen. Wat een mooi stuk natuur. Over dijken, door duinen en bossen fietsen we (hard!, heerlijk die wind in de rug) naar Zoutelande, de favoriete vakantieplek van Erik en Petra. Erik gidst me door het dorp en laat me alle bezienswaardigheden zien, incl. de favoriete duintop vanuit waar ze naar ‘hun oude strandhuis’ lopen en vanuit waar de ‘Lange Jan’ in Middelburg in de verte zichtbaar is. Maar wat een beklimming, althans met de fiets!! Is de Mont Ventoux de Cauberg en de Cauberg de Hasseberg bij..

In Domberg (weer zo’n prachtige toeristische plaats) hebben we wat gegeten om vervolgens naar ons overnachtingsadres in Vrouwenpolder te gaan, waar we ontvangen worden door gastvrouw Franciska. Ze is weduwe, heeft 6 kinderen (ik reken de aanhang even niet mee) en woont op een prachtige boerderij, benoemd tot agrarisch cultureel erfgoed. Haar motto: “Creatieve mensen hebben geen rommel, ze hebben overal ideeën liggen”. Franciska is best creatief is onze conclusie. Maar wel in een soort geordendheid. Ik kan niets dan respect opbrengen voor deze alleenstaande vrouw, die het na het overlijden van haar man verder alleen moest zien te rooien. Waar ze de kracht vandaan haalt maakt de tekst “Eben-Haëzer” op één van de huisjes duidelijk. De tekst die ook op de voorgevel van de boerderij van mijn schoonouders stond. Ik ga met haar het gesprek hierover aan en ze blijkt streng gelovig. Dat ik haar strenge overtuiging niet deel maakt niet uit, zij put er kracht uit en dat gun ik haar van harte. Wij slapen in het varkenshok. ‘Het voormalige’ gelukkig voor ons, al doet Erik ‘s-nachts erg zijn best om ook qua geluid het voormalige gebruik eer aan te doen. Ik heb inmiddels oordoppen😊. Verder niets ‘creatiefs’ in die zin dat het er heel opgeruimd uitziet. Weer compleet iets anders, het blijft leuk!!

Route: Westdorpe, Sas van Gent, Philippine, IJzendijke, Eede, Sluis, Cadzand, Breskens, Vlissingen, Zoutelande, West- Capelle, Domburg, Vrouwenpolder.

Morgen een korte route (slechts 35 km). Nog even van Zeeland genieten.