27 augustus 2018: 

Over Texel kan ik kort zijn. Bèèèèh! en gras. Het is mijn derde keer op het eiland en (sorry Texelianen) wat mij betreft ook de laatste. En dan ben ik nog positief! Voor Erik was dit het eerste bezoek en we liggen wat dat betreft op dezelfde lijn. Echt! (en ik klaag niet) de mooiste plek op Texel was de boot terug naar Den Helder. Oke, en uiteraard de vuurtoren bij Cocksdorp, dat is een schitterend plaatje die je gezien moet hebben. Het is maar een mening. Het hielp ook niet echt mee dat een rondje Texel bijna ondoenlijk was door de werkzaamheden in het kader van de versterking van de waddenzeedijk. Zeer belangrijk werk, laat dat voorop staan, maar hierdoor waren meeste wegen langs de dijken ontoegankelijk. Ook het weer, zware tegenwind, koud en tegen het miezeren aan, hielp niet mee! Voor wie toch lekker wil fietsen op Texel, de werkzaamheden duren tot eind 2019, dus plan pas vanaf 2020!

Weer terug op het vasteland fietsen we naar Westerland, een klein dorp op het voormalige eiland Wieringen, vlak voor de afsluitdijk. In 1926 is Wieringen door de inpoldering tot het vasteland gaan behoren met de aanleg van de Amsteldiepdijk, waarmee ook het Amstelmeer een feit was. Het wordt ons allemaal verteld door de 86 jarige Gré, even jong als de afsluitdijk uit 1932. We logeren in haar mooie tuinhuis. En 86 zou je haar niet geven, de lucht moet hier wel heel gezond zijn! Wat een energie! Ook laat ze ons ‘varkensgras’ zien. Want dat moet je kennen als je logeert aan de varkensgrasdwarsweg! Gré had aan de telefoon aangegeven dat ze het eigenlijk wat rustiger aan wilde doen met de ‘vrienden op de fiets’. Ze heeft echter een beetje een zwak voor Groningers (haar ouders kwamen uit Groningen) en dus waren we welkom. We namen ons dan ook voor het Gré gemakkelijk te maken. Tja, das niet helemaal gelukt! WC-papier op (was er wel), de wasmachine die we mochten gebruiken weigerde onze fietskleding terug te geven, de stoppen vlogen er uit omdat Erik het koffiezetapparaat niet goed hanteerde en we kregen zonder hulp van Gré de kachel met geen mogelijkheid aan de praat. Ze had het er maar druk mee, maar had er dik lol om, en greep iedere mogelijkheid aan om ons de gek aan te steken! 

Die avond besluiten we zelf maar weer eens uitgebreid te magnetronnen. Spagetti, zo uit een bakkie! Yummie!

Morgen de afsluitdijk over. We komen weer in de buurt. Donderdagmiddag hopen we in Sellingen begin- en eindpunt aan elkaar te knopen waarmee de ronde voltooid is.

Route: De Koog, De Cocksdorp, Oosterend, Oudeschild, ’t Horntje, Den Helder, Westerland.